Paslanmaz Kumlama Östenitik paslanmaz çeliğin havada tavlanmasıyla elde edilen kireci çıkarmak için kullanılan en yaygın dekapaj çözeltisi, yüzde 10 ila 15 nitrik asit artı yüzde 1 ila 3 hidroflorik asittir.

Paslanmaz çelik, tavlama veya kaynak sırasında olduğu gibi yüksek sıcaklıklara ısıtıldığında, malzeme tamamen koruyucu bir atmosferle çevrelenmedikçe yüzeyde bir oksit ölçeği oluşacaktır. Paslanmaz çeliği optimum korozyona dayanıklı duruma getirmek için bu tür oksitler çıkarılmalıdır. Doğada ve bileşimde farklılık gösterebildikleri için, her türlü oksidi evrensel olarak kaldıracak tek bir asit veya İşlem yoktur.

Östenitik paslanmaz çeliğin havada tavlanmasıyla elde edilen kireci çıkarmak için kullanılan en yaygın dekapaj çözeltisi, yüzde 10 ila 15 nitrik asit artı yüzde 1 ila 3 hidroflorik asittir. Çözelti genellikle 120 ila 140°F (50 ila 60°C) sıcaklıklarda kullanılır. Bu asit karışımı, oksitleri, gevşek gömülü demir ve krom tükenmiş tabakaları etkili bir şekilde temizler ve paslanmaz çelik yüzeyi temiz, pasifleştirilmiş bir durumda bırakır. Hafif skala için, hidroflorik asit genellikle yaklaşık yüzde 1’dir ve daha ağır skala için HF içeriği yüzde 2 ila 3’e yükseltilebilir.

150 ila 170°F (65 ila 77°C) sıcaklıkta %2 kaya tuzu (NaCl) ile %8 ila 12 sülfürik asit, ferritik veya martensitik paslanmaz çeliklerin işlenmesi için çok uygundur. Oksit skalası ağır ve inatçı olduğunda paslanmaz çelik, 150 ila 160°F (65 ila 71°C) arasında bir sıcaklıkta yüzde 8 ila 10 sülfürik asit banyosunda 5-10 dakika boyunca işlenebilir. Banyodan çıkarıldıktan sonra, çamuru çıkarmak için parça temizlenmeli ve durulamadan sonra, dekapaj bir nitrik-hidroflorik asit dekapaj çözeltisinde tamamlanabilir.

Yukarıdaki çözeltiler önerilen sıcaklıkta kullanılamadığında, oda sıcaklığında kullanılabilirler, ancak genellikle asit konsantrasyonunu arttırmak gerekir. Soğuk bir çözeltinin hareket etmesi daha uzun sürer ve parçanın karıştırılması yardımcı olabilir.

Kaynak sırasında, kaynağın yakınındaki ısıtılmış alanda ince bir oksit tabakası olan bir miktar renk değişikliği görülecektir. Mekanik kaldırma veya bu ısı tonu, cam boncuk Patlatma, sineklik tekerlekleri, alüminyum oksit diskleri ve östenitik paslanmaz çelik tel fırçalarla Tel fırçalama ile sınırlandırılmalıdır. Kum ve kumlama yasaklanmalıdır. Dekapaj, bu mekanik temizleme işlemleri sırasında kaybedilen korozyon direncinin çoğunu geri kazanarak, bu mekanik temizleme işlemleri tarafından bırakılan bulaşmış yüzey tabakasını kaldıracaktır. El tipi bir elektro temizleme aleti ile elektro temizleme, ısı tonunu gidermek için dekapaja eşit derecede etkili bir alternatiftir.

Kumlama

Kum püskürtme, bir metalin yüzeyinde belirli bir yüzey elde etmek için çeşitli kumlama malzemeleri kullanan bir aşındırıcı püskürtme son işlem tekniğidir. Yaygın kumlama ortamı, pürüzsüz bir şekilde zımparalanana kadar bir yüzey üzerinde bir makine nozülü aracılığıyla yüksek hızlarda vurulan çelik bilye, silikon karbür ve cam boncukları içerir. Önceki bir cilayı çıkarmak, pası veya lekeleri çıkarmak veya yeni bir boya tabakası almak için bir yüzey hazırlamak için kumlama yapılabilir. Cam boncuklar, daha yumuşak, daha parlak bir yüzey gerektiren paslanmaz çelik uygulamaları için mükemmel bir seçimdir ve birden çok kez kullanılma avantajına sahiptir.

Elektro-parlatma

Elektro parlatma, metal parçaları parlatmak, pasifleştirmek ve çapaklarını almak için kullanılan paslanmaz çelik bir yüzey kaplamasıdır. İşlem, metal bir yüzeyin dış katmanını çıkarmak için elektrokimyasal bir çözelti kullanarak, bir parçanın ömrünü ve performansını tehlikeye atabilecek gömülü kirleticiler, mikro çatlaklar, çukurlar ve çeşitli yüzey kusurlarından arınmış tek tip bir katman bırakır. Elektro parlatma, çok çeşitli paslanmaz çelik kalitelerine uygulanabilir ve kalıcı parlak bir yüzey sağlar.

Kemer Parlatma

Yüzey cilası olarak, bant parlatma, paslanmaz çeliği dekoratif, estetik veya yüksek parlaklıkta bir aynalı yüzeyle bırakır. İşlem, çeşitli paslanmaz çelik kalitelerinde kullanılır ve ürünler ve parçalar için spesifikasyon gerektiren kaplamaları karşılamak için uygulanabilir. Genellikle aletler, görünen yapısal parçalar, mimari süslemeler ve benzerleri için kullanılır.

Siyah oksid

Siyah oksit kaplama, aralarında paslanmaz çelik olmak üzere çeşitli demir içeren metaller ve alaşımlar üzerinde kullanılan bir karartma dönüştürme kaplamasıdır. İşlem, malzeme yüksek sıcaklıktaki bir çözeltiye daldırıldığında kimyasal bir reaksiyonla oluşur. Uygulama, paslanmaz çeliğe, hafif korozyon direnci ekleyen, ancak ışık yansımasını en aza indiren çevresel koşulları karşılamak için ideal olarak uygulanan bir yüzey kaplaması sağlar. Estetik bir görünüme sahip yüzeyler bırakmak için de kullanılır.

Merkezsiz Zemin Kaplama

Merkezsiz zemin kaplama, cilalı yüzeylerin yaptığı gibi paslanmaz çeliğe benzer bir görünüm sunan bir tekniktir. Temel fark, taşlama taşının bir sonucu olarak zemin kaplamasının görünür çevresel çizik çizgileri göstermesidir. Son işlem detayları, spesifikasyon gereksinimlerine bağlı olarak pürüzsüzden kabaca değişebilir. Teknik aynı zamanda sıkı toleransların elde edilmesine ve hatta yapısal uygulamalarda, millerde, dişli çubuklarda, bağlantı elemanlarında ve benzerlerinde ortaya çıkabilecek boyutsal sorunların düzeltilmesine yardımcı olur.

Pasivasyon

Paslanmaz çeliğin pasifleştirilmesi, yüzey korozyon direncini daha da artırmak için metal yüzeye asit solüsyonu uygular. Teknik, demirin havadaki suya ve oksijene reaksiyona girip daha sonra pas oksidasyonuna neden olabilmesinden önce metal yüzeyinden herhangi bir serbest demiri çıkarmak için hareket eder. İmalat sonrası bir süreç olarak yöntem, paslanmaz çelikte bulunan diğer alaşımların doğal korozyon direncini de maksimize eder. Yüzey işlem gördükten sonra, krom veya nikel gibi malzemeyi içeren diğer alaşımlar, alttaki metal yüzeyi korozyondan koruyan bir oksit tabakası oluşturmak için oksijenle reaksiyona girer. Paslanmaz çelik yüzey bitimlerini işlemek için kullanılan iki yöntem vardır: sitrik asit pasivasyonu ve nitrik asit pasivasyonu.